Een kort stukje uit mijn nieuwe roman, die op de eerste dag van de Boekenweek zal verschijnen. De verteller is helemaal vanuit New York afgereisd naar het ziekenhuis in Breda, waar zijn moeder op de IC ligt. Het gaat niet goed. Ook gaat dit springerige stukje over wat schrijven voor mij altijd was en watLees meer »

Mijn jongste zoon (acht jaar) zei tegen zijn zus, die in de keuken een ei aan het bakken was, dat hij op school altijd precies kan zien wie zijn brood heeft gesmeerd, want zijn mama snijdt het zo (hij hield zijn hand als een mes diagonaal boven het broodje dat zijn zusje al op haarLees meer »

De weg naar de stad was donker. Alle lantaarns aan de Calandlaan waren gedoofd. Ik ging naar een optreden kijken, vrienden met een bandje moesten spelen. Lazy Sunday Dream, oftewel de Lazies. Het begon laat, de duisternis en de muziek en de sfeer wierpen me ver terug in de tijd, zelfs op zo’n manier datLees meer »

Ik hou van regels in boeken waar vijftien woorden op staan. In ieder boek staan er wel een paar, maar je moet er wel naar zoeken, je moet er oog voor ontwikkelen. Lezen, en herkennen: dit zijn veertien woorden op deze regel, misschien wel vijftien. Dan tellen. Halverwege de regel zit je al op acht,Lees meer »

De berg keek uit over het dal, over de dorpen in het dal, over de mensen in de dorpen. De berg stond daar al duizenden jaren, de mensen kwamen net kijken. De berg had ze zien komen, zien bouwen, en hij had ze aan zijn voeten zien kriebelen, maar nooit was een mens tot opLees meer »