De behandelkamer van het ziekenhuis kijkt uit op een bouwplaats. Inmiddels is de bovenste verdieping bereikt en zijn alle wanden van glas. Zeven verdiepingen, ongeveer twintig bij twintig, een enorm gebouw dat in een half jaar heel snel gegroeid is, want toen we hier voor de eerste chemo kwamen waren ze net bij de derdeLees meer »

Voor haar leeslijst las mijn dochter Turks fruit. Ik had die lijst met suggesties voor boeken bekeken. Veel aardige boeken, maar deze roman van Jan Wolkers is geweldig, en ik was benieuwd wat haar leeservaring zou zijn. De roman is uit 1969, ik las hem een aantal keer, voor het eerst toen ik begin twintigLees meer »

Een jongen probeerde zich door het metropoortje te wurmen, net toen een mevrouw van het GVB daar naar binnen was gegaan. Het was een Surinaamse vrouw, in uniform, met een sjaaltje om, en ze keek streng en hield de jongen tegen. Ze zei: Jij gaat niet door dit poortje. Ze sprak als een moeder dieLees meer »

Ik fietste langs het riviertje van mijn jeugd. Het water kronkelt de polder door, naar het dorp. Links van het pad lag de provinciale weg, rechts de platte kleigrond. Iedere keer als ik deze weg afleg ben ik weer thuis. Dan begrijp ik op welke manier familie en sociale verbanden in elkaar grijpen. Omdat mijnLees meer »

In de Wibautstraat stonden drie telefooncellen waarvan de linker nooit werkte. Voor de andere twee stonden vrijwel altijd mensen te wachten. Soms wel drie of vier, in een keurige rij. Als de telefoon in de gang van het studentenhuis bezet of kapot was en ik mijn ouders wilde bellen dan sloot ik aan bij eenLees meer »