Vanuit de kroeg kon je door de tent heen naar buiten kijken, waar een band speelde op een groot podium voor het stadhuis. Door dat beeld slingerde een enorme wijwaterkwast, die alle mensen op het plein zegende, en sierlijk danste op de muziek. Een vrouw klom op de bar, ze droeg een roze broek enLees meer »

Vandaag reis ik met mijn gezin af naar het zuiden voor vijf dagen en vijf nachten Carnaval, in Limburg: Vastelaovend. Dat betekent even afstand nemen van ingesleten patronen, langdurig samenzijn in de buitenlucht, de optocht bekijken, in de avonden als het donker wordt werkelijk gaan knallen, een kaarsje opsteken in het kappelletje en denken aanLees meer »

De Oude Kerk is het oudste gebouw van Amsterdam, zeggen ze. Vanzelfsprekend moet ik daar om grinniken, al zou je dat van mij misschien niet verwachten. Gezien ons voorkomen. Onze rol. Wij zijn huizen Gods, we zijn ook gewoon gebouwen van steen, cement, kozijnen en ramen, een stevige fundering en een toren om een beetjeLees meer »

Uitgeverij Koppernik heeft een nieuw kantoor, dus het was feest. Iedereen was uitgenodigd op de Keizersgracht. Sjiek pand, met een trapje ervoor, een brede gang, marmer, een enorme deur en daarachter een kantoor dat aan de voorkant zo’n zes meter hoog is, en aan de achterkant een vide heeft, met dus boven nog een halveLees meer »

Ik was terug op mijn middelbare school in Gorinchem, niet als oud-leerling maar als schrijver om met zes groepen 4havo te praten over schrijven. Het werden mooie uurtjes, verdeeld over twee dagen, met jongeren die geen lezers zijn, dat wist ik vooraf, maar die wel geïnteresseerd zijn in hoe een man als ik schrijver isLees meer »