Boeken hebben één uitermate betrouwbaar kwaliteitscriterium, en dat is niet de stijl van de schrijver, die uitbundig kan zijn of juist sober, het is niet het verhaal, dat groots kan zijn en de hele wereld over gaat of juist heel klein, bijvoorbeeld een personage dat het hele boek in bed ligt, het is ook nietLees meer »

Om half vijf in de ochtend werd ik wakker. Ik hoorde een merel fluiten. Hij zat ergens hoog op een dak of in een boom, hij heeft zijn vaste plekken. Merels hebben zich goed aangepast aan bebouwing. De merel is ook uitgezet in Australië en Nieuw-Zeeland, daar wordt hij inmiddels gezien als een plaag. HetLees meer »

In de jaren zeventig woonde ik nog niet in het dorp van mijn tienerjaren, maar daar vlakbij in een ander dorp, met een heel andere sfeer. De familie van mijn moederskant woonde weer in het dorpje dat daartegenaan lag – Giessen. Een paar broers en de zus van mijn moeder, met hun gezinnen. Daar kwamenLees meer »

We zaten in onze stamkroeg, na een boekpresentatie. Die presentatie was bij Athenaeum op het Spui, en daar tegenover zijn drie kroegen: De Zwart, Hoppe en Luxembourg, en het gezelschap verspreidde zich over die kroegen. Toch ging ik naar mijn vaste plek, een steegje door, een straatje verderop. Daar komen de mensen die ik ken.Lees meer »

Deze maand lees ik de Waddenthrillers van Mathijs Deen. Na de eerste thriller, De Hollander, bevind ik me momenteel met rechercheur Liewe Cupido op het Noord-Friese eiland Föhr, een voor mij totaal onbekende plek. De Nederlandse Wadden ken ik goed, op Ameland na waar ik nooit geweest ben. Texel, Vlieland, Schier en Terschelling bezocht ikLees meer »