We reden naar een tegelboer. Het was ergens achter Schiphol. We wilden tegels uitzoeken voor de wc beneden. Die wc willen we graag veranderd hebben. Dat is niet ingegeven door hoe de wc er momenteel uitziet of door een eventuele modernisering of waardevermeerdering va het huis. De wc voelt nu als een chemisch toilet, en daar willen we vanaf.

Dat zit zo, als binnen een gezin iemand chemo krijgt, wat mijn vriendin afgelopen jaar heeft gehad, en wat in het traject dat volgende week start nog wel een maand of negen doorgaat, dan is het verstandig dat degene naar een vaste wc gaat, en liefst die wc alleen gebruikt. Heeft te maken met de chemo die in de pot blijft hangen. Zeker voor kinderen is dat niet zo gezond.

We besloten er maar wat van te maken. Een paar leuke plaatjes zoeken met voorbeelden, soorten tegels, opties voor wc’s en houders en plankjes. En met die info reden we een eind de stad uit naar een enorme loods waar honderden soorten tegels lagen.

Meteen bij binnenkomst voelde ik al: de mensen hier zijn van het prettige praktische eenvoudige soort dat adviseren ziet als helpen, niet als aansmeren. Op een gegeven moment vroeg ik naar de prijs van een soort wandtegel (Stromboli mat zwart langwerpig) en de man zei: De prijs hangt vooral af van de inkoop. Kopen we 500 vierkante meter in dan is de prijs anders dan wanneer we 30 inkopen. De kwaliteit maakt niks uit. Een tegel is een tegel.

Dat is heel prettig. Ik heb het idee dat er bij winkeltjes in de stad, en vooral bij vintage tegelhuisjes, veel meer gelet aangestuurd wordt op uitstraling, look, gevoel en sfeer. Dat kunnen we zelf wel beoordelen. De mensen van deze tegelzaak willen weten hoeveel meter in het vierkant we nodig hebben, en rekenden uit hoeveel dozen dat waren. Naast de genoemde zwarte tegel kozen we voor Noach ivoor betonlook 60×60. Voor wat die namen waard zijn.

Op internet had ik op de site van deze tegelboer al gezien dat ze ook een tegel hebben die Terminal heet. Dat sloot perfect aan bij de grap die ik op het vliegveld maakte toen ik met een buurman op Schiphol mijn vriendin en de andere buurvrouwen ging ophalen van een weekendje Sevilla. Ik zei tegen de buurman, die natuurlijk wist dat mijn vriendin borstkanker had: Het komt nu wel echt dichtbij hier op Schiphol. Zo’n vliegveld, heel confronterend. Overal staat: Terminal A, Terminaal B…

De foto van de vloertegel Terminal deed het goed op de appgroep van de buren. Ik schreef erbij dat we nog twijfelen tussen deze tegel of: vintage chemo.