Na ieder ziekenhuisbezoek in Oost dronken we koffie in café Bukowski. Op de hoek. Op een van de muren staat een fragment uit het gedicht Raw With Love, geschreven door Charles Bukowski natuurlijk. Het past erg goed bij een kopje koffie, samen na een ziekenhuisbezoek. Ik heb het vertaald.

Ik zal de kussen onthouden
onze lippen rauw van liefde
en hoe je mij
alles gaf wat je had
en hoe ik jou bood
wat er nog over was van mij
en ik zal me je kleine kamer herinneren
jouw aanwezigheid
het zonlicht op het raam
je platen
je boeken
onze ochtendkoffie
onze middagen onze nachten
onze lichamen samengesmolten
slapend
het opkomende tij
opeens en voor altijd
jouw been mijn been
jouw arm mijn arm
je glimlach en de warmte
van jou
die mij steeds opnieuw
aan het lachen maakte.